به امیداین که این وبلاگ بعدها یاداورخاطرات کودکیت باشد

دوشنبه بیستم ابان ساعت 12 ظهر راهی تبریز شدیم. اخرای مسیر باز تو حالت بد شد و بالا اوردی. خونه مامان جون اینا هم که رسیدیم اصلا حال نداشتی ولی باز هم از بغل باباجون پایین نمی یومدی ولی این چند روز که اونجا بودیم مامان جون خیلی خوب بهت رسید و غذا میداد بهت.دستش درد نکنه موقع برگشت اذیتمون نکردی. طفلک من هم چون رژیم بودم نذری زیاد نتونستم بخورم و از این نظر به من بدگذشت. ولی الان مثل اینکه دارم میشم 56 کیلو . یک ماه و نیم پیش 62 کیلو بودم.هوراااااااااااااااااااااااااااااااااااا ...

کلماتی که نیلا جونم الان میتونه بگه:   مامان بابا دد هاپو   فداش بشم . هر چی و هر کی رو هم میبینه ازش خوشش بیاد میگه هاپو ...

  تاسوعا-عاشورا   خونه مامان جون اینااااااااااااااااا   این لباسارم من از اونجا خریدم برات ...

بنابه شکایت همسرمحترم به خاطر ننوشتن قیمت کاپشن خریداری شده برای نیلا توسط ایشون قیمت جنس خریداری شده اینجا ذکر میگردد:   100 هزار تومانننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننننن ...

چقدر تلخه این خاطرات بیمارستان . باز هم بالا اوردی و بردیمت بیمارستان.شب تا صبح تو اورژانس بستری بودی و بالا میاوردی.من نشسته بودم گریه میکردم و بابایی هم یواشکی اشک میریخت گفتن باید بستری بشی تو بخش. دوباره بغلت کردم و رفتیم تو بخش. باز بردمت ازت خون بگیرن .با اینکه حال نداشتی از ته دل جیغ میکشیدی الان که دستتو نگا میکنم میبینم جاش کبود شده صبحش حالت خوب بود و مرخص شدیم. مریض تخت بغلی بدجور سرما خورده بود و تو این بار سرما خوردی غذا هم نمی خوری شیرم که بهت میدم همش استرس دارم بالا بیاری. کاش دیگه تکرار نشه. به حق امام زمان ...